Waterschade

Piramidespellen zijn bij wet verboden. Vreemd, want het kapitalisme werkt eigenlijk net zo. Precies als bij een piramidespel is het geheel op verwachtingen gebaseerd. Met andere woorden, je stopt er geld in en je hoopt op meer. Waarom anders zou je aandelen kopen? Het zijn echter juist die aandelen die de kurk vormen waarop het systeem drijft. Je zou het kapitalisme als een wolkenkrabber kunnen zien, die er steeds verdiepingen bij moet krijgen, wil het gebouw overeind blijven. Intussen vergeten de deelnemers gemakshalve dat de fundamenten uit (gebakken) lucht bestaan. Piramidespellen mogen niet, omdat de ervaring leert dat sommige deelnemers op een gegeven moment hun geduld verliezen. Ze gaan hun inzet cashen. Als er één schaap over de dam is, volgen er meer. Dus zakt de piramide als een plumpudding in elkaar en zijn de mensen aan de basis hun zuurverdiende centjes kwijt. In oktober 1929 gebeurde dat het kapitalisme. In een week tijd kelderden de aandelenkoersen. Even kletterde het beleggers op de straten van Manhattan en de wereldwijde economische crisis die volgde leidde indirect tot de opkomst van illustere heerschappen als Adolf Hitler en Benito Mussolini.
Is de wereld vandaag de dag beter af? Vergeet het maar. Als het regent op Wall Street, lijdt het Damrak waterschade. Er hoeft maar iets te gebeuren en het kapitalisme wordt opnieuw ontmaskerd als de zeepbel die het eigenlijk is. Dag in, dag uit hangt onze toekomst aan een zijden draadje. Maar dat wordt er uiteraard niet bij verteld als men u een hypotheek in de maag probeert te splitsen. Welnee. Het is juist de bedoeling dat ook u uw bijdrage levert aan de collectieve gekte. U wordt geacht de benen uit het lijf te hollen, van negen tot vijf, tot aan uw pensioen. Met een beetje mazzel mag u nog even van het leven genieten. Daarna wordt er zelfs onroerend goedbelasting en BTW berekend over uw graf, want hé, voor niets gaat de zon op. Intussen sterven in de Derde Wereld nog dagelijks vele duizenden medemensen van de honger. Tja, je hoeft geen rekenwonder te zijn om te beseffen dat de rijkdom van de één natuurlijk wel ten koste van een ander moet gaan.
De meneer van de ABN/AMRO die me vanavond belde, had aan dat alles geen boodschap. Ik heb al te lang rood gestaan en krijg een incassobureau op mijn dak. Uiteraard komen de extra kosten voor mijn rekening, want bij de deurwaarder thuis moet de schoorsteen ook blijven roken. Gelukkig heb ik nog een tegeltekst paraat: van een kale kip plukt men geen veren.