Soms zit het tegen, soms zit het mee. Niet alleen sta ik binnenkort in de Telegraaf, ook maak ik kans op De Brandende Pen, een nieuwe literaire prijs voor het beste Nederlandstalige korte verhaal. Vanavond kreeg ik een mailtje van de hoofdredacteur van Lava, het verantwoordelijke literaire tijdschrift. Mijn verhaal Blik op oneindig behoort tot de beste 23 van de 230 inzendingen. De prijsuitreiking is aanstaande zondag, in café Hofman te Utrecht. Het feest begint om 20.00 uur, mocht u geïnteresseerd zijn. Of ik even wilde laten weten of ik kom, werd me nog gevraagd. Tja. Dat is nu wat je een dilemma noemt.
In mijn begintijd als schrijver deed ik mee aan alle schrijfwedstrijden die er waren. De keren dat een verhaal van mij werd genomineerd, kreeg ik ook zo’n mailtje. Alleen kwam er dan meestal nog eentje achteraan: of ik alsjeblieft wel mijn opwachting wilde maken, want ik had gewonnen. Op die manier heb ik tot driemaal toe met een stalen gezicht in een zaaltje gezeten, omringd door andere deelnemers die nog volop in hun kansen geloofden. Eén keer wist ik niet hoe het zou aflopen. Toen ging het om de Literatuurprijs Gerard Walschap Londerzeel en was mijn boek Geluk voor gevorderden genomineerd. De prijs bedroeg 7.500 Euro. Kijk, daar wilde ik nou wel mijn hok voor uit komen. Ik door de stromende regen helemaal naar Londerzeel, dat halfweg tussen Antwerpen en Brussel ligt. Behalve mij gaven nog drie andere van de acht genomineerden acte de présence. Eigenlijk wist ik dat ik een mailtje of telefoontje had moeten krijgen, wilde die smak geld echt van mij worden. Toch dacht mijn hart dat ik aan de laatste kilometer van een marathon bezig was, toen het juryrapport na eindeloze optredens van strijkjes ten lange leste werd voorgelezen. Ilya Leonard Pfeiffer won, met zijn boek Rupert, en ik reed, wederom door de stromende regen naar huis met een boek over Gerard Walschap en onderzetters van de gemeente Londerzeel. Onderzetters!
Ik had een kostelijke avond beleefd, maar toch zit er, vind ik, een masochistisch tintje aan om in een zaal met plaatselijke notabelen te zitten en dan zo’n vette kluif nipt aan je neus voorbij te zien gaan. Begrijp me goed, ik ben geen Arnon Grünberg, die het van zichzelf kan maken om niet eens te verschijnen bij de prijsuitreiking van de AKO-Literatuurprijs, terwijl hij hem nota bene won. Maar zolang ik verder niets van de jury hoor, heb ik slechts een kans van 1 op 23 op De Brandende Pen. Daarbij kan ik het niet helpen me af te vragen: hoeveel pakjes shag kan ik kopen voor de prijs van een retourtje Utrecht?
6 opmerkingen:
Daarentegen heb je misschien ook kans op onderzetters van de gemeente Utrecht.
Stel je voor dat je die van elke gemeente waar een prijsuitreiking plaatsvindt, en jij genomineerd bent, zou krijgen.
Stel je ook eens voor dat er verwoede verzamelaars zijn van dat soort originaliteiten.
Stel je dan eens voor hoeveel pakjes shag je dan van díe opbrengst kunt kopen...
Iemand zin in een partijtje kwartetten met onderzetters?
Hihihi, wat een heerlijke reactie van Estrella. En qua kwartetten, ik zou eerst ergens een stapel bierviltjes achterover moeten drukken: hier ontbreken ze geheel.
Ach ja, de één maakt zich druk om kringen op de (salon)tafel en de ander om shagtekort.
Ik ben ook een van de 23 genomineerden voor de Brandende Pen. Voor mij was de overweging om wel of niet te gaan minder moeilijk; ik woon namelijk in Peru. Toch heb ik de mobiele telefoon zondag steeds inhet oog gehouden, want "je weet maar nooit"... Maar goed, een nominatie vind ik ook een hele eer en er was daarbij geen grof geld te verdienen met de prijs. (voor diegene die het nog niet weten, ene Martin Pieterse uit Arnhem heeft de Brandende Pen gewonnen).
Leuk om een reactie te krijgen van de andere kant van de wereld! Ik ben er vanochtend ook achter gekomen dat die Pietersen met de Brandende Pen aan de haal is gegaan. Het is hem gegund. Nu blijft mijn hoop gevestigd op de verhalenwedstrijd van de Brakke Hond, waaraan ik al jaren tegen beter weten in meedoe, want er wint altijd een Vlaming. Maar ja, die 1250 Euri die er te winnen vallen, hè? Hoeveel is dat in sols?
Een reactie posten