Als je het een paar jaar even hebt laten lopen – omdat je in een droom gelooft bijvoorbeeld – blijkt de deur achter je in het slot gevallen. Vandaag heb ik een rondje gemaakt langs de deurwaarders die me momenteel een mes op de keel houden. Ik citeer:
‘Betalen binnen vijf dagen, want anders komen we terug met de sterke arm der wet en wordt beslag gelegd op al uw bezittingen. De kosten van de slotenmaker komen geheel en al voor uw rekening.’
Blaffende honden bijten niet? Ik heb met eigen ogen gezien hoe de enige sloper die bij de openbare verkoop van mijn Mondeo was komen opdagen, met een grijns een tientje bood. Uiteindelijk hoefde hij helemaal niets te betalen, de bofkont. Ditmaal wil ik het risico niet lopen. Stel dat ze mijn notebook meenemen! Dan kunnen ze net zo goed meteen mijn handen afhakken.
Bij de eerste deurwaarder gaat het om een snelheidsovertreding. Binnen de openbare kom verplaatste ik me twee jaar geleden eens met een snelheid van 54 kilometer per uur over een brede asfaltweg, met zicht naar alle kanten. Kassa, 35 €. Inmiddels is de rekening opgelopen tot meer dan 300 €.
De tweede deurwaarder heeft zich als een terriër vastgebeten in het tientje van de waterschapsbelasting dat ik in het jaar 2003 schuldig was aan de gemeente Roermond. De rekening bedraagt inmiddels bijna 150 €.
Ik ga ook nog naar het postkantoor en de bank, om geld over te maken aan andere partijen die ik wil laten zien dat het menens is met mijn beklimming van de stoeprand. Bij tante Pos moet ik € 7,50 stortingskosten betalen en bij de ABN/AMRO € 12,50. Voor wat?! Achter de schermen is tegenwoordig alles geautomatiseerd. Het kost geen cent om mijn € 50 op een andere rekening te parkeren. € 20 verdomme. Daar kun je heel wat pakjes noedelsoep van kopen, denk ik.
Weer buiten op het schouwburgplein recht ik de rug, terwijl links en rechts Sinterklaasinkopen gaande zijn. Daar sta ik dan. Geen instantie wil of kan me helpen, omdat ik de levende uitzondering op alle regels ben die ambtenaren kunnen verzinnen. En verdomd, ik ben er trots op.
dinsdag, november 28, 2006
Diefstal
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
Jaa gefeliciteerd! ;-( Het kan toch niet zo zijn dat elke eerste de beste Tokkie een wooncontainer en schuldhulp krijgt en jij snoepgoed moet gaan bedelen langs de sinterklaasoptocht?
Misschien heb je inmiddels zoveel ervaring dat je in tijdelijke dienst kunt treden van een deurwaarder om even wat dreigbrieven uit de mouw te schudden. Papier even onder de oksel wrijven schijnt ook erg bevorderlijk te zijn. Wij kennen nog wel wanbetalers die graag een dreigbrief van je zullen ontvangen ;-}}
Erg fijn,die stortingskosten.
Toch is verzet soms lonend.Mijn in Spanje wonende maat verzocht mij op zijn Abn-Amro rekening even 80 euro te storten hier in NL.
Klopt, 12.50 kwam er bij omdat het niet mijn eigen rekening was.
Toen ik thuis kwam en uitgehyperventileert was van woede schreef ik een 'erg vriendelijke mail'naar DE Bank.
Twee dagen later telefoon;De Bank.
Ja ja ja,uhh ja,gog uh,ja kijk..vreemd lul verhaal,en of ik mijn gironr even wilde geven.
Een week later 12.50 van de Amro op mijn Giro gestort.
Wie dit begrijpt mag het zeggen,tis dus gewoon jat-werk, want als je er wat van zegt krijg je het dus terug.
De eerlijkheid gebied overigens wel te vermelden dat mijn ouders reeds 378 jaar goede klant zijn bij de Abn-Amro,hetgeen ik uiteraard in de mail vermeld heb.
Maar dan nog,zelf zijn de Abn-Amro en ik gescheiden toen ik in 1998 te lang deed over het terug betalen van 1000 gulden en dat is toen via een incasso gegaan.
Zelfs het tonen van goodwill lijkt niet meer gewaardeerd te worden.
Jammer.
Werken met je kadaver of stoppen met klagen.
Had je wat?
Wat Anonymous zei.
A ben ik aan het werk. B hoor je mij niet klagen. Ik stel slechts vast dat de stoeprand erg hoog is.
De reacties tonen weer dat het 'beschavingsoffensief' van JPB zijn vruchten afwerpt ;-|
En als de SP straks deelneemt aan het kabinet, zal de solidariteit tussen werkenden en "niet-werkenden" nog wel verder toenemen.... (ahum.)
Een reactie posten