Na afloop ben je altijd wijzer

‘Nou kijk. Je bent weken geblesseerd geweest. Dan, in de 88-ste minuut van een Europacup-wedstrijd, als je het helemaal niet meer verwacht, mag je ineens de wei weer in. Een tactische wissel, want er moet tijd gerekt worden. Tja, dan wil je dus juist opvallen.’
‘Opvallen?! Wat jij hebt gedaan, kan de club op een jarenlange schorsing komen te staan!’
‘Nou kijk. Je hebt natuurlijk een werelddoelpunt in gedachten, na een weergaloze aanname, maar in de praktijk mag je in de laatste minuten van een wedstrijd die toch al beslist is, blij zijn als je de bal een keer mag aanraken. Als Seedorf penalty’s blijft missen, kun je ook concluderen dat de goal gewoon te klein is. Met andere woorden, je moet de situatie naar je hand zetten, je gaat de actie opzoeken.’
‘De actie opzoeken?! Bij je eerste actie was de bal nergens te bekennen!’
‘Nou kijk. Je wilt dus van punt A naar punt B. Soms staat er iemand hinderlijk in de weg. Daar loop je dan dus dwars doorheen. Dat er inwendige bloedingen van komen, is natuurlijk nooit je bedoeling geweest. Of die gele kaart terecht was? Nou kijk. Het was je eerste actie. Zo’n scheidsrechter had je natuurlijk ook het voordeel van de twijfel kunnen geven.’
‘Dan gaat het spel verder met een vrije trap voor Racing Mulhouse. Jij loopt echter linea recta naar één van de assistent-scheidsrechters en geeft hem een kopstoot.’
‘Nou kijk. Hun gingen de bal dus echt niet meer afgeven. Wat doe je dan als je gretig bent? Je gooit je energie eruit, maakt niet uit hoe.’
‘De scheidsrechter komt erbij. Hij geeft je rood en dan ga je definitief door het lint. Wat gebeurde er?’
‘Nou kijk. Op een gegeven moment flitst alle ellende van de afgelopen maanden door je heen. En dan word je boos, zo boos dat die man doormidden moet.’
‘En dat is dan ook precies wat er gebeurd is. Je hebt de scheidsrechter met een schitterende kapbeweging letterlijk in tweeën geschopt. Als ik het goed begrijp is er al interesse betoond vanuit Japanse karateclubs?’
‘Nou kijk. Hun in het oosten hebben nog waardering voor dingen waarop je landgenoten neerkijken. Dus laat je samen met je zaakwaarnemer alle opties open natuurlijk. Je neemt het voor lief dat de media erop los speculeren. Het is een spelletje, het hoort erbij. Je bent prof of je bent het niet.’
‘Dank je wel, Jeffry Scheermes, voor dit interview. Terug naar Albert Aalglat in de studio in Hilversum.’