Boer zoekt geen vrouw

Wat zull’n we nou belev’n, denkt boer Krelis. Er komt een blond wicht de deel op gelopen, in haar kielzog een cameraploeg. Er worden felle lampen op hem gericht en er hangt ineens een grote wattenstaaf aan het plafond.
‘Hallo Krrrelis!’ blaat het wicht. ‘Ik heb een verrrassing voor je!’
‘Dat kun je wel zegg’n,’ mompelt boer Krelis. Zijn rechterwijsvinger kromt zich reeds.
‘Jahaaa, Krrrelis, ik ben hier om je geheimste wens te vervullen. Alleen is maar alleen. Toch? Dus, Krrrelis, heb ik iemand voor je meegebracht. Of eigenlijk drie iemanden. Drie heel bijzondere vrouwen, die ieder voor zich maar één ding willen: van deze boerderij een liefdesnestje maken en jou, lieve Krrrelis, gelukkig maken…’
‘Dat benne twee ding’n,’ merkt boer Krelis op.
‘Niet twee, maar drie. Hier zijn ze: Elsejetje, Hillemieke en, voor trouwe kijkers een oude bekende, Waltraut!’

Er komen drie deernes binnen. Ze gaan op hun tenen staan en drukken kussen op de wang van boer Krelis. Hoewel hij vindt dat de deernes naar zeep ruiken, krijgt hij het er warm van.
‘En nu?’ vraagt hij.
Het wicht klapt verrukt in de handen. ‘Nu gaan jullie viertjes leuke dingetjes doen en wij gaan het filmen. Dolletjes!’
Boer Krelis heeft zoiets wel eens op Internet gezien. Naakte mannen en vrouwen, als palingen in elkaar verstrengeld.
‘Leuke ding’n?’ vraagt hij voor de zekerheid.
Het wicht knikt enthousiast en boer Krelis knoopt zijn broek open. Eens wat anders dan een varken, denkt hij.
‘Cut!’ krijst het wicht.
Ja lekker, denkt boer Krelis en grijpt de eerste deerne al tussen de benen. Alledrie zetten het op een gillen.
‘Ophouden!’ schreeuwt het wicht en begint hem op de rug te beuken. Hoort dit er soms bij? vraagt boer Krelis zich af.
‘Dit is de K Rrr Ooo,’ roept het wicht, ‘de publieke omroep, de handen moeten boven de dekens blijven!’
Zulk gelul heeft boer Krelis al lang niet meer gehoord. Hij hijst zijn broek op en beent de deel af. In de opkamer vindt hij de Uzi die hij onlangs via Internet in België besteld heeft.

Boer Krelis hoeft maar één keer te herladen. Als er niemand meer beweegt, lijkt het net alsof hij de boel opnieuw heeft laten inrichten.
‘Mooi stippeltjesbehang,’ mompelt hij.