Het heeft zijn voordelen om gescheiden vader te zijn, maar de nadelen zijn ook niet mals.
Zo wordt er met de voedseldistributie in dit land totaal geen rekening mee gehouden dat een eenpersoonshuishouden anderhalve dag per week in omvang verdrievoudigt. Een pak mihoen bijvoorbeeld is verkrijgbaar in verpakkingen van 250 gram en van een kilo. Een tussenweg bestaat niet. Die 250 gram zijn te weinig voor de mannetjes en mij, maar als ik voor dat kilo kies, zit ik dus minstens drie dagen achter elkaar mihoen te eten. Frisdrank en vruchtensap, zelfde verhaal. Aan één pak per persoon hebben de mannetjes niet genoeg. Aangezien we niet dezelfde smaak hebben, is het iedere zondag prijs: ik kan weer zo’n anderhalve liter frisdrank en vruchtensap door de afvoer spoelen.
Nu zult u zeggen: koop dan van die handige portiepakjes! Nou, die handige portiepakjes zijn leuk als je ze kunt betalen. Voor drie pakjes Appelsientje van 200 milliliter elk dok je exact 2,22467 keer zoveel als voor een literpak sinaasappelsap van het huismerk. Ik ben wel goed, maar niet gek.
Dat alles is nog tot daaraan toe. Het ergste van gescheiden vader zijn is dat je weekendpapa bent. Het doordeweekse leven van mijn zoons ontgaat me bijna volledig. Op mijn slagzij makende zolderetage zijn ze nauwelijks bereid om over thuis of school te praten. Logisch, ze zijn er juist even uit.
Gelukkig heb ik Bart nog wel zijn eerste stapjes zien maken, maar dat hij ineens zonder zijwieltjes kan fietsen heb ik moeten missen. Vandaag stuurde mijn ex er foto’s van op. Als een veldheer zit mijn jongste op de Loekie-fiets terwijl hij inderdaad zonder zijwieltjes op de camera af snelt.
‘Kijk,’ lijkt hij te roepen, ‘hoe stoer ik ben!’
Bart heeft de balans ontdekt. Fietsen is vliegen. Je moet je eraan over geven, dan word je het de baas.
Met het vergrootglas van de Windows-viewer haal ik het beeld zo dichtbij dat Barts grijnzende gestalte bijna heel het scherm omvat. Mijn ogen vullen zich met tranen. Het doet verrotte zeer dat ik er niet bij kon zijn, maar wat ben ik trots.
Stop de persen, mijn jongste zoon kan zonder zijwieltjes!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Gelijk heb je; dan worden alle andere zaken toch niet meer belangrijk?
Wij moeders zijn aboluut bevoorrecht.
Het ergste vind ik om af en toe mamma-af te zijn. Ik ben dan ook een echte kwijlmoeder.
Geweldig, trotse Ep!
Dank jullie. Ik had er graag de bijbehorende foto bij gezet, maar dat durf ik toch niet aan, met al die mensen die hier op zoek zijn naar hete tienermeisjes met anale wensen.
Soms kunnen ze je echt ontroeren he?
Ik sta ook wel eens versteld van mijn kids. Nou ja weleens? dagelijks dus!!
Ik ben een mensch die op zoek is naar hete tienermeisjes met anale wensen. Ben ik hier op het juiste adres?
Iedereen kan op dit weblog aan zijn trekken komen, ook menschen die op zoek zijn naar hete tienermeischjes met anale wenschen. Ze zijn alleen goed verschtopt (die meischjes dan). Zoekt en gij zult vinden!
Een reactie posten