Hoera! Eindelijk mag ik doen en laten wat ik wil.
Parkeerwachters vlieg ik naar de keel, caissières betast ik onzedelijk en schuimbekkend verbouw ik het interieur van een incassobureau.
Het CWI verandert door mijn toedoen in een rokende puinhoop. Hoe dan ook gaan alle ambtenaren eraan of nou, de helft dan.
Bomaanslagen pleeg ik, op ieder bedrijf dat niet deugt en dat zijn er heel wat. Langs de autobanen van dit land bloeien bloemen van vuur.
Ach wat, ik neem meteen de macht over in Den Haag, schaf de parlementaire democratie af en installeer een raad van wijze mensen. Eens in de vijf jaar wordt er een 66-tal genomineerd, waarna het volgens een soort Idols-formule tot de uitverkiezing van 11 komt. John, nu je speeltje tien op de klippen dreigt te lopen, interesse in de televisierechten?
Een Jumbo kaap ik en vlieg ermee naar Washington. Ik ontvoer Bush en gooi hem boven een township in Zuid-Afrika, waar AIDS welig tiert, uit het vliegtuig, met een bord om zijn nek dat hij graag in zijn reet genaaid wenst te worden, zonder condoom.
Verder vlieg ik, naar Irak en stuur er alle soldaten weg. En passant verniel ik een kernenergiecentrale in Iran. Ik schop Bin Laden uit zijn hol in Pakistan, zaai dood en verderf in Noord-Korea, stop het gedonder in Israël met een neutronenbom, mede vanwege de assonantie.
Tenslotte verbied ik religie, want religie leidt maar tot oorlog.
Alles kan, alles mag.
Dankzij de autipas, een soort credit card waarop staat dat ik vanwege mijn latente autisme zo maar in paniek kan uitbreken en derhalve niet verantwoordelijk kan worden gehouden voor mijn maffe gedrag.
Waar kan ik hem aanvragen?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Een vrijbrief....oh boy.
Ik ben erg benieuwd aan welke criteria men exact moet voldoen om die te bemachtigen, ik zie al menig oogje gaan glimmen bij het vooruitzicht.
Mischien toch eens een gesprekje voeren met een echte autist.
Nodig je bij deze uit, voor een glaasje cola bij ons thuis, en dan moet je vooral iets onverwachts doen Ep. Te laat komen of zo, of vooraf dingen plannen en dan plotsklaps veranderen... Geeft leuk effect hoor. Wens je succes.
Wel niet bang worden he? Hij is pas 11.
Dit stukje is een grap. Of hij geslaagd is moet ieder voor zich uitmaken, maar het is niet mijn bedoeling geweest om de ernst van autisme te bagatelliseren. Op een soortgelijke wijze heb ik me trouwens ook eens bezig gehouden met het syndroom van de la Tourette. Zie het stukje 'Bezwaarschrift' alhier, van 26 november 2006.
Nou, ik zou het denk ik toch wel grappig vinden om je een middagje te laten doorbrengen met mijn autist.
Wie weet wat het nog brengt.Ga nu gauw je tourette stukje lezen.
Een reactie posten