Ghost writing for Blacksburg

Gisteren had ik mijn stukje al klaar. Nou ja, stukje? Eigenlijk was het een gefingeerde afscheidsbrief. De afzender was zogenaamd degene die op de campus van de Virginia Tech University 32 mensen van het leven had beroofd voor hij zelfmoord pleegde.

De brief zat vol wrok. Studenten waren lanterfantende rijkeluiskinderen, de universiteit een fabriek en de maatschappij? In de slotregels liet ik de schutter benadrukken dat hij tot zijn daad gedreven was door een verdorven systeem waarvoor niemand zich verantwoordelijk voelde.
‘Andermaal zitten we op de Titanic,’ schreef ik, ‘en negeren we de ijsbergen aan de horizon. Volle kracht vooruit! Sorry, maar ik verlaat het zinkende schip en ik neem zoveel mogelijk ratten met me mee, want iedereen is medeplichtig aan de koers. Het is jullie eigen schuld.’

Raar maar waar: ik moet mijn stukjes hier plaatsen met Explorer. Doe ik dat niet, dan verschijnen er vreemde codes in beeld, wat ik mijn lezers natuurlijk niet aan wil doen. Nu is het probleem dat het niet altijd lukt om met Explorer in te loggen op blogspot.com. Wat ik vannacht ook probeerde – de computer herstarten, het tijdelijke geheugen wissen – ik kwam er niet in. Rond half twee wilde ik naar bed en gaf ik het op.

Vandaag sijpelde het nieuws uit Blacksburg door: de dader was een 23-jarige student uit Zuid-Korea. Op zijn kamer was een brief gevonden, waarin hij zich beklaagde over de losbandigheid van zijn rijke medestudenten. Verbitterd legde hij de schuld van zijn daad bij de maatschappij neer.
Nog een laatste maal bekeek ik mijn schrijfsel van gisteren en sloeg het op in de map ‘mislukte blogs’.

Kom nou, het moet hier wel satire blijven.