Het behang van dienst is de film Troy, merkwaardig tussen vier en zeven uur ’s middags geprogrammeerd door het ZDF. Brad Pitt is vaak bloot in beeld en spreekt Duits. Geen goede combi. Als cinefiel kijk ik hoe dan ook alleen voor de massascènes, die fraai geregisseerd en gemonteerd zijn. Tussendoor zit ik lekker te werken aan een boekje over doping.
De bewoners van Troje zijn net zo onverstandig geweest om het paard binnen te halen als me iets opvalt dat duidelijk niet bij de film hoort: van buiten klinkt door het wijd openstaande Velux-raam het onmiskenbaar huilende geluid van een propellervliegtuig in duikvlucht. Vervolgens hoor ik het toestel weer optrekken.
Bij de derde keer spring ik op een stoel en steek het hoofd naar buiten. Er is iemand aan het luchtstunten. Iemand die dood wil? Even heb ik dat gevoel heel sterk. Misschien, denk ik, de wens is de vader van de gedachte immers, is het wel een aanslag, op het gemeentehuis of het CWI. In dat geval moet ik het vliegtuig kunnen zien. Terwijl ik hoor hoe de motor weer begint te janken, rek ik de nek in alle standen. Jammer, niets dan blauwe lucht met sluierbewolking.
Toch is er iets veranderd. Het duurt even voor ik het besef: de lucht boven Roermond is weer van vogels.
Nog maar nauwelijks zit ik opnieuw achter mijn noodbook of ik hoor hoe de brandweer massaal uitrukt. Tegelijk op tv overacteert Brad Pitt het sterven van Achilles. Hij is redelijk bloot, dat scheelt. Nog eens klim ik op de stoel. Nergens een rookpluim te bespeuren. Nu is de lucht vol van van sirenes. Politie ook.
Het boekje over doping moet even wachten en ook Troy is me inmiddels worst. Ongeveer iedere halve minuut ververs ik de voorpagina van nu.nl tot bevestigd wordt dat mijn oren me niet bedrogen hebben: inderdaad is hemelsbreed slechts een paar honderd meter van mijn slagzij makende zolderetage een sportvliegtuigje neergestort, middenin een woonwijk.
Mijn tip: cherchez la femme. De piloot wilde indruk op iemand maken. Het lijkt haast een aflevering van Het Lokspoor.
Ik ben er nog steeds stil van.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Wat een horror-laatste-seconden voor die piloot. Ja, ik dacht nog aan je bij het journaal: het lijkt me ook horror om de echo van zo'n laatste duikvlucht te kunnen horen in gedachten.
Ja, horror, met name ook omdat de dood al in de lucht hing nog voor het ongeluk (?) daadwerkelijk plaats vond.
Ik moest inderdaad ook aan jou denken toen ik het hoorde...
Brrrr.
Prachtig verweven verhaal weer Ep.
Een reactie posten