De bal is rond (3)

Normaal op zondagmiddag doe ik alles om te vermijden dat ik de uitslagen van de eredivisie verneem. Ik wil de wedstrijden zien om te weten hoe ze aflopen. Dat is nog een hele kunst. Zo moet ik weg blijven van Teletekst en ook sommige Internet-sites zijn taboe. Het vervelendste is nog de zogenaamde service van NOS Studio Sport. Zit je onbekommerd naar een wielerklassieker te kijken, lopen er onder in beeld doodleuk de tussen-, rust- en eindstanden van de vaderlandse voetbalcompetitie voorbij. Soms kan ik nog maar net op tijd wegzappen.

Zoniet gisteren. Drie ploegen maken kans op het kampioenschap. Het is zo spannend dat ik de strijd live wil meemaken; ik stem af op langs de lijn. De tijd vliegt voorbij. In een wip staat het in Eindhoven 2-1, terwijl AZ in Rotterdam met 1-0 achter komt en met tien tegen elf verder moet. Ook Ajax komt in Tilburg op voorsprong. Gelukkig komt AZ al snel gelijk, uit een vrije trap door Cziommer. Het kan nog steeds alle kanten op, houd ik me voor, als de eerste helft er in Rotterdam, Tilburg en Eindhoven op zit.

Toch is er iets. Misschien ligt het aan Evert ten Apel, de man die vanuit het Philips-stadion verslag doet. Iedere goal waarvan hij gewag maakt, lijkt de belofte van een volgende in te houden. Ik ken Evert ten Apel langer dan vandaag. Nog levendig herinner ik me zijn commentaar, toen voor de tv, van de halve finale van de EK van 1988, tussen Nederland en Duitsland. Chauvinisme was een eufemisme. En nu, pakweg twintig jaar later, orakelt Ten Apel het kampioenschap van PSV naderbij. Ik kan het niet uitstaan. Tegelijk realiseer ik me dat Ten Apel niet voor niets zo jubelt: PSV lijkt de enige ploeg te zijn die daadwerkelijk voor het landskampioenschap gaat.

Wacht. In Tilburg scoort Huntelaar de 0-2. Ik spring bijna tegen het plafond. Intussen reken ik ook nog op het collectief van AZ. Ook met tien man moet Excelsior een eitje zijn. En inderdaad. De Alkmaarders komen weliswaar met 2-1 achter, maar Koevermans scoort met een frommelgoal de gelijkmaker. Bovendien wordt er een Rotterdammer van het veld gestuurd en is het weer tien tegen tien op Woudestein.

De tweede helft gaat nog sneller dan de eerste. Voor ik het weet, is de naspeeltijd aangebroken. Ik hoop maar dat Ten Cate en Van Gaal hun keepers mee naar voren sturen. De titel ligt verdorie voor het grijpen!

De rest is geschiedenis. Excelsior wint om des keizers baard met 3-2 van AZ, Ajax blijft in Tilburg op 0-2 steken en in Eindhoven wordt Vitesse bij een stand van 5-1 een glaszuivere strafschop onthouden. Niets vermag het feestje van Evert ten Apel te verstoren: tegen alle verwachtingen in wordt PSV alsnog kampioen, voor de derde keer op rij.

Stomme, ronde bal.