Dan zie ik haar. Ze zit op de rand van een fontein en omhelst haar knieën. Er schiet me een term uit de wiskunde te binnen. Commutatief. Wat aan de ene kant van de streep staat, heeft zijn spiegelbeeld aan de andere kant. 1 + 1 is hetzelfde als 3 - 1. Twee. Zij en ik. Voelt zij wat ik voel, zal ze me herkennen? Dat moet. Het zal. Want commutatief.
Ik ben als bevroren. Aan wat me bezielt, danken keukenmeidenromannetjes verdorie hun bestaan. Doe iets. Loop op haar af, vraag of ze iets drinken wil, bied haar een sigaret aan, kijk haar desnoods alleen aan. Als het waar is wat je voelt, zal zij het ook voelen. Commutatief, toch? Ik pers de tanden op elkaar. Ik ben niet goed in dit soort dingen. Te vaak een modderfiguur geslagen. Faalangst? Toe dan, eikel! Het geluk wordt je op een presenteerblaadje aangereikt. Geluk, presenteerblaadje? Dat moeten we nog maar afwachten. Ze kan verkering hebben, is misschien zelfs getrouwd. Nou en?! Nooit geschoten is altijd mis. Vooruit met de geit.
Wacht. Ze is achterover gaan zitten. Ze vormt nu een meetkundige figuur waarvan de naam me niet te binnen wil schieten. Millimeter voor millimeter kruipt haar jurk op en word ik op meer van haar dijen getrakteerd. Haar borsten laten zich voor het eerst raden. Verbeeld ik het me? Nee, ik kan haar tepels zien telkens als ze ademhaalt. Lang leve de zomerkledij! Ze sluit genietend de ogen, slaat het hoofd achterover. Het waaierende blonde haar raakt net de rand van de fontein niet. Mijn God, wat is ze mooi.
Ik krijg mijn voeten niet meer van de grond. Mijn lichaam geeft het op omdat ik het besef. Ooit zal zij zich ergeren aan de zes, zeven paar vuile sokken rond ons bed. En ik zal me boos maken omdat zij steeds het gas aan laat staan. Waarna zij uit wraak vroeg gaat slapen en ik een late film verkies boven intimiteit. Juist nu draait ze haar hoofd om. Naar mij. Ze glimlacht. In haar ogen spot of uitnodiging. Het kan beide. Commutatief. Ik haal de schouders op en veins interesse voor de fontein. Ik ben nooit goed in wiskunde geweest.
zaterdag, februari 17, 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
15 opmerkingen:
Ai......
Ik zocht op http://www.google.nl/search?hl=nl&q=plompzakken+blog+middelpunt&meta= Wat moet ik hier?
Wat een kutblog. Geen plaatje te zien van het plompzakken.
Misschien eens jullie fantasie gebruiken?
Mijn browser heeft ook geen verstand van wiskunde, want die was al op het stukje gecrasht voor ik ook maar een reactie kon intypen: het is gewoon weer heel mooi geschreven...
U adverteert op Google als zijnde de autoriteit op het gebied van plompzakken. Ik eis dan ook nadere uitleg met bewegende beelden!!! De uitroeptekens zijn overigens bewust geplaatst, in het geval dat u daar weer over gaan zeiken.
Daar heeft Anonymous dan wel weer gelijk in, wat die uitroeptekens betreft. Je bent wel een zeikerdje.
Had ik maar het budget om te adverteren! Ik vrees echt dat er in uw geval geen andere remedie rest dan eens voor een aanzienlijke som geld een tijdje het vakantiehuisje van kabouter Plompzak te huren (wacht maar tot u kabouter DD ziet, dan piept u wel anders, wie u ook bent).
Mocht ik kabouter double D ontmoeten dan reageer ik hier nooit meer. Heb dan wel iets anders te doen.
Meneer zeikerdje, graag, hijvanlangsdedijk. Ik ken u niet, dus houd ik het liever formeel.
Anders ik wel :)
Hermafrodiet-van-langs-de-dijk. Doe eens iets aan uw eigen weblog.
hihihi, ik begin onderhand hele visioenen te krijgen van plompzakkende kabouter-DD's ;) als ik die nu kon digitaliseren (dzzzzzzzzzzzz bluetooth-connectie met de hersencellen) dan had je / Het van langs de dijk / Anonymous z'n vuurigh gewenste beelden ;) Of ze kloppen is vraag twee ;)
Vrienden van mij wezen mij op uw site i.v.m. plompzakken met een riem om. U zou adressen hebben waar een en ander regelmatig gepractiseerd wordt. Wilt u dat met mij delen?
Graag mail naar willy.w@hotmail.com
Het moet natuurlijk praktiseren zijn. Sorry
Een reactie posten