Kreunende freules zijn ondeugend

Bij het licht van tientallen kaarsen in haar boudoir legde de freule zoals iedere avond haar Tarot-kaarten. Haar plan was mislukt. Misschien, overwoog ze, waren twee tripels niet voldoende geweest. Vast en zeker was haar prooi ergens van wakker geschrokken en had hij de caravan verlaten. Dat of hij was niet eens in slaap gevallen. Jammer, ook voor hem. Ze had hem de hemel willen laten zien. Ze staarde naar de rozenblaadjes die ze op het bed gestrooid had. Voor niets? Nee, besloot de freule, ze liet het er niet bij zitten. Als bij toverslag trok ze de kaart van de gerechtigheid, net als gisteren en eergisteren. Toeval bestond niet. Zie je wel, ze was op de goede weg.

Ze stond op, liet de zijden kimono van haar lijf glijden en vlijde zich ruggelings bij de rozenblaadjes op de satijnen lakens. Ze stelde zich voor wat er zou gebeuren. Het stond al vast dat ze het met slaapmiddel zou doen. Ze moest hem het liefst zonder getuigen in haar boudoir zien te krijgen. Kortom, het lokspoor moest hem rechtstreeks naar haar slottoren leiden. Dan was het zaak om hem binnen te houden. Ze zou hem champagne aanbieden en daar wat fijngestampte slaappillen doorheen roeren. Hij zou onder zeil gaan en ze zou hem op het bed leggen en uitkleden. Dan zou ze de handboeien aanbrengen en hem vastketenen. Vervolgens hoefde ze alleen maar te wachten tot hij weer ontwaakte.

Met haar handen strijkt ze over haar buik, steeds lager. Ze ziet voor zich hoe ze op zijn gezicht gaat zitten en dan over zijn tong rijdt. Ze spreidt de benen, neemt twee vingers in haar mond en haalt ze ritmisch langs haar geheim. Ze draait zich om, neemt zijn reeds gezwollen roede in haar mond en keert hem haar kwispelende billen toe. Hij steekt het puntje van zijn tong in haar kerker. Nu is het nog haar middelvinger, maar straks… De freule kreunt. Ze gaat op haar hurken zitten en neemt schrijlings op hem plaats, met de rug naar hem toe. Ze pakt een dildo, spuit er wat glijmiddel op en doet hunkerend alsof het zijn degen is die diep in haar schede doordringt. Ze kronkelt als een slang en haar oog valt op de bidsprinkhaan in het terrarium. Het beest peuzelt juist de resten van alweer een minnaar op.
‘Kill!’ gilt ze, ‘kiiiiiiiiiiiiiiillll!’
Als een lawine raast het orgasme door haar lijf.