Verzopen kat

Goed en slecht nieuws. Mijn virtuele vriendinnen hebben het laten afweten. Geen geld bij de post. Dat betekent dat ik op filterkoffie moet overgaan en, erger nog, veroordeeld ben tot het roken van kruimelshag, uit de lege builen die ik met vooruitziende blik heb bewaard. De Mascotte-vloeitjes zijn trouwens ook op, zodat ik weer met rijstpapier zit te hannesen. Wel hebben vier van de vijf wethouders op mijn noodkreet gereageerd, allen even bezorgd en hulpvaardig. Bij de Sociale Dienst kan ik wat formulieren afhalen. Als ik die dan ingevuld retourneer, valt er iets te regelen qua geld voor een ID-bewijs. Ik hol meteen naar de Looskade en ben zo dom om mijn paraplu te vergeten. Als ik bij de Roer aankom, barst er een regenbui los, zodat ik me als een verzopen kat bij de balie meld. Ik had beter ook een steekkarretje mee kunnen nemen, want ik ontvang een pakket paperassen, waarmee je de grondwet van een willekeurig ontwikkelingsland zou kunnen samenstellen. Het invullen gaat me uren kosten, temeer omdat mijn administratie zich ongeordend en deels nog in ongeopende enveloppen in een aantal kartonnen dozen bevindt, die ergens in mijn berging staan. Weet je wat? Ik maak van de gelegenheid gebruik om meteen belastingaangifte te doen over de afgelopen jaren. Dat kan digitaal. Misschien krijg ik zelfs geld terug. Yes! Het is hoe dan ook tijd om de puinhoop die ik ervan heb gemaakt, te lijf te gaan. Dus als u me even wilt excuseren?