Twitter

Follow Ep_Meijer on Twitter

dinsdag, oktober 31, 2006

1-op-1

In het holst van de nacht ging de telefoon. Ik zat net middenin een erotische droom en aangezien ik het daarmee moet doen vandaag de dag, was ik weer eens niet blij om in de werkelijkheid te belanden. Natasja aan de lijn, helemaal over de rooie. Haar ouders, die mijn blog ook volgen, gaan ervan uit dat dochterlief tegenwoordig avond aan avond braaf op de bank zit. En dat was niet het enige wat haar dwars zat.
‘Je zet me als een slet neer!’ verweet ze me.
‘Nee,’ antwoordde ik, ‘niet als een slet, maar als een vlinder, een hele mooie, broze vlinder. Bovendien heb ik je niet voor niets een andere naam gegeven. Alleen een klein groepje intimi weet dat het om jou gaat. Je hebt toch niets te verbergen?’
Dat hielp niet echt. Pas na een half uur lukte het me om Natasja enigszins te kalmeren en kon ik ophangen. Naderhand kon ik de erotische dromen natuurlijk wel schudden en lag ik eindeloos te malen. Tezeer had de geschiedenis zich herhaald.
Tijdens de laatste vakantie met mijn gezin had ik ‘A Heartbreaking Work of Staggering Genius’ van Dave Eggers gelezen. Het bijzondere aan dit boek is dat het geen fictie is, maar een keiharde, 1-op-1 weergave van Eggers geschiedenis, vanaf het moment dat zijn ouders kort na elkaar overlijden en hij met de zorg voor zijn achtjarige broer zit opgescheept. Niets is mooier gemaakt dan het was. Zelfs de namen van de ‘personages’ bleven intact.
Dat ging ik ook doen, besloot ik, maar dan over het reilen en zeilen in de spirituele leefgemeenschap ’t Plaatsje, Bladibla's speeltuin, waar ik sinds een tweetal jaren met mijn gezin vertoefde. Na terugkomst uit Frankrijk vertelde ik mijn medebewoners enthousiast over het plan en schreef en verspreidde meteen drie hoofdstukken. Dat heb ik geweten. Van het ene moment op het andere begonnen sommige mensen zich te gedragen als Indianen in het wilde westen, die bang zijn dat de fotograaf hun ziel steelt. Op de avond dat mijn ex haar 38-ste verjaardag vierde, barstte de bom. De hele groep viel over me heen. Het was een soort steniging en, naar achteraf bleek, de opmaat voor mijn scheiding en mijn vertrek uit ’t Plaatsje.
Nu zit ik dus opnieuw met de gebakken peren. Wat moet ik doen, Natasja als een echte soapster uit het verhaal schrijven?

Geen opmerkingen: