Jan

Het was mijn zestiende verjaardag. Al mijn vrienden waren er. Als leraar Nederlands had mijn vader alle boeken van Jan Wolkers. Nu was hij trouwens naar de schouwburg, want hij en mijn moeder bezaten een abonnement. Mijn vrienden en ik hadden het rijk alleen. Met luide stem en rode koontjes droeg Alfred passages voor uit De walgvogel. Over seks met een kip, papagaaienkutjes en poepen, terwijl je klaarkomt. We stonden allen maar wat te grijnzen, want veel ervaring met de geslachtsdaad hadden we niet, schat ik zo. Ik in ieder geval niet. Voor veel pubers van toen was Jan Wolkers pure seksuele voorlichting.

Niet veel later plukte ik de bundel Serpentina’s Petticoat uit de boekenkast van mijn vader. Ik was niet eens zo teleurgesteld dat er nauwelijks in werd geneukt. Wat een verhalen! Gevederde vrienden spant de kroon. U moet het maar eens lezen, als u de gelegenheid heeft. Het is het beste verhaal, ooit in het Nederlands geschreven.

Pakweg vijf jaar nadien had ik slaande ruzie met een professor (die later nog eens voor de trein is gesprongen, een vrouw en vier bloedjes van kinderen achterlatend). Het was de bedoeling dat we ons in het kader van een literatuurwerkgroep zouden buigen over de door Jan Wolkers zelf geheel herziene versie van Kort Amerikaans. Laat ik nou net de originele druk van thuis hebben meegebietst? Als werkstudent had ik het niet breed. Ik voelde er weinig voor om ruim vijftien gulden uit te geven aan een boek dat ik al had.

De prof was niet te vermurwen en al na de eerste middag heb ik hem er uitvoerig voor bedankt. De tweede editie van Kort Amerikaans is als een spinnenweb. Alles, van de namen van de hoofdpersonen tot en met de kleuren, houdt magistraal verband met elkaar. Hier en daar treedt het effect op van de verpleegster op het cacaoblik, die een cacaoblik in de handen houdt, met daarop een verpleegster, die…

Driedimensionaal leesgenot.

Op een feestje van de Bezige Bij heb ik eens oog in oog mogen staan met Jan Wolkers. We hebben zelfs wat zinnen gewisseld, hij en ik, over de drukte waarschijnlijk. Hij pakte mijn hand met twee handen vast.

Wat was het een lieverd.