Lieve jij,
Zo’n afkoelingsperiode werkt, ik ben weer helemaal terug op aarde. Daarbij zorgt eind oktober 2007 voor een soort permanente koude douche. Daar kunnen vlinders (in de buik) slecht tegen.
Ik denk nog steeds bijna altijd aan je, maar je bent niet langer de vrouw op wie ik mijn leven lang gewacht heb.
Natuurlijk wil ik je nog steeds graag IRL beleven, maar ik zal je niet meteen bespringen, zoals ik het afgelopen weekeinde zou hebben gedaan. Ik wil je ontmoeten en dan zien we wel.
In het meest waarschijnlijke scenario voelen we ons beiden ongemakkelijk. Ik heb het een paar keer meegemaakt, met Internet-dates. De werkelijkheid kan niet tippen aan verwachtingspatronen. Teleurstelling is onvermijdelijk.
Nou en?
Afgelopen weekend was de zevende hemel. Eindelijk iemand die op de goede knopjes duwde, virtueel weliswaar, maar toch.
Dat neemt niemand me meer af, wat er ook gebeurt. Desnoods worden we (pen)vrienden. Daar was het je toch om begonnen?
Liefsjep
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten