Intimiteit is dat je in haar aanwezigheid een scheet durft te laten. Intimiteit is dat ze weet wat je lekker vindt in bed. Intimiteit is dat ze vers gebrande cashewnoten voor je meeneemt van de markt. Intimiteit is dat je haar remsporen uit de toiletpot verwijdert.
Er is geen wereld zo groot als de intimiteit tussen twee mensen. Samen in een zeepbel, ja gezellig.
Poef!
Ik ben bijna een halve eeuw oud. Eigenlijk geloof ik niet meer in de liefde. Wat heb ik aan intimiteit als die alleen maar tot pijn leidt?
Dan kom jij aan, op perron 1a. We herkennen elkaar al van verre en of ik nou wil of niet, vanaf het moment dat we elkaar in de ogen kijken, is het raak: Uit het niets zitten we op onze eigen wolk in de zevende hemel. We zijn intiem, zonder elkaar zelfs maar aan te hoeven raken.
‘Zullen we heel romantisch bootjes gaan kijken?’ stel ik voor.
Ongetwijfeld varen er heel wat schepen voorbij op de Waal, maar we hebben alleen maar oog en oor voor elkaar. Na één cappuccino zeg je dat je wel naar mij wilt.
Oeps.
Bij mij thuis is het een verre van romantische puinhoop waarin ik alleen de weg weet. Als ik jou er toelaat, kom je wel erg dichtbij. Wil ik dat wel?
Het gebeurt gewoon. Daar zit je dan, naast me op de bank en ik hoef me voor niets te schamen. Het gaat je echt om mij.
Aan alles komt een einde. Je wilt thuis eten en ik breng je naar het station. Ik kijk naar je, net zolang tot je uit het gezicht verdwenen bent. Op het laatst til je heel schattig je neus op, om een bord te lezen, vermoed ik.
Je bent niet vertrokken. Niet echt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Als het autobiografisch is en ik de ikfiguur mag verwarren met de persoon van de auteur :-) dan ben ik heel blij voor je, nee: voor jullie, en zal ik zo proost roepen in de richting van het zuidoosten :-))
Een reactie posten