Het is niet alles goud dat er blinkt

Met twee bronzen plakjes tot nu toe is er vandaag natuurlijk maar weinig om over naar huis te schrijven. Gelukkig vallen er elders op de velden genoeg prestaties te noteren die ons Olympische hart sneller doen slaan. Wat bijvoorbeeld te denken van het optreden van Kim Fok Yu, de enige deelnemer die het dwergstaatje Simblabla naar Londen heeft gestuurd? Zelf zal hij zich bij het tobbepletten waarschijnlijk weinig kansen hebben toegedicht. Maar omdat alle concurrenten bij de laatste hindernis ten val kwamen, kon vriend Kim geschiedenis schrijven en zijn land het eerste goud ooit schenken. Naar verluidt is het openbare leven in het 700 inwoners tellende Simblabla geheel tot stilstand gekomen. Tja, dan waren er vandaag de eliminatierondes in het harakiri, wat mij betreft altijd het hoogtepunt van de Spelen. Wat een passie hebben we gezien, wat een strijd! Vanwege bloedverlies bereikte geen van de deelnemers uiteindelijk het podium, maar een kniesoor die daarover klaagt. Soms is meedoen gewoon belangrijker dan winnen. Laten wij ons ook maar aan dat aloude motto vastklampen in deze voor het vaderland zo teleurstellende dagen. Vanuit Londen, uw ir. Sicco de Quadsteniet