Holland Heisa House

Dames en heren. Hoezeer ik ook van mening ben dat het hier om sport zou moeten gaan, moeten we het eerst over andere zaken hebben. In de social media circuleert een foto waarop te zien is hoe ondergetekende met zijn neus verdwijnt in het decolleté van een niet nader te noemen vaderlandse strandhapster. Volgens het onderschrift ging het er in het Holland Heineken House gezellig aan toe na het behalen van onze derde gouden plak. Dat is – het kan niet genoeg benadrukt worden – slechts ten dele waar. Inderdaad was het gezellig na Morani's goud op de 50 nanogram vrij, erg gezellig zelfs. Maar onder die foto zou iets anders moeten staan, namelijk: ir. Sicco de Quadsteniet zoekt het borrelnootje waarmee hij zojuist de ideale landing van een zweefploffer heeft willen voordoen. Waarom neemt hij dan geen ander borrelnootje? Omdat het schaaltje leeg was. En waarom wilde ir. Sicco persé dat ene borrelnootje? Omdat hij toevallig erge zin had in borrelnootjes, want hij is gek op borrelnootjes, vooral als ze naar borsten smaken. Dat en niets anders is de waarheid, dames en heren. Mogen we het dan nu weer over echte Olympische heldendaden hebben? Ik krijg een seintje van de eindredactie. Gelukkig, het mag. Dan ben ik tenminste de eerste van wie u het hoort. Later zal zich iedereen herinneren waar hij was en wat hij deed op het moment dat het nieuws bekend werd. Kan ik wat tromgeroffel op de achtergrond krijgen? Houdt u vast, daar komt-ie: het goud bij het onderdeel kuisheid is wederom naar de Maagdeneilanden gegaan. Vanuit Londen, uw ir Sicco deQuadsteniet