Zo op het oog lijkt het net vakantie, mijn verblijf bij vriend Benz. Er is bier, ik heb te roken en de temperatuur laat toe dat we na het werk tot diep in het donker in de tuin zitten, ik als vanouds delibererend en Benz strooiend met oneliners die me af en toe van de stoel doen vallen van het lachen.
Toch is het geen vakantie, want ik heb geen adres meer om naar terug te keren. Sterker nog, volgens Van Dale is iemand zonder vaste woon- of verblijfplaats een zwerver. Met andere woorden, officieel ben ik dakloos.
‘Onzin,’ zegt vriend Benz, ‘je slaapt toch niet onder een brug?’
‘Bijna wel,’ zeg ik en beken hoe bang ik ben dat ook hij, zelfs hij, mij middenin de nacht op straat zet, zoals La van Dongen dat gedaan heeft, toen ik het ook niet verwachtte.
Benz zou dat nooit doen. Kom nou, Benz is mijn oudste en beste vriend. Tegelijk heb ik geen recht van spreken. Ik heb de verantwoordelijkheid uit handen gegeven. Ik ben aan de goedheid van anderen overgeleverd.
De feiten: deze week zijn Benz en ik nog tot elkaar veroordeeld. Vervolgens pas ik tot de 9-de augustus op het huis van vrienden in Nijmegen. Daarna? Ik heb werkelijk geen idee, maar ik wil er wel blijven.
Kortom, ik zoek een steenrijke, bloedmooie weduwe te Nijmegen die een vleugel van haar kasteel over heeft. Als u nog iets hoort?
1 opmerking:
Je hebt de verantwoordelijkheid niet uit handen gegeven Ep, je hebt hebt hem niet genomen. Jammer.. Floddertje
Een reactie posten