Dit is dus niet leuk meer. Ik heb uren voor jan lul naar de tv gekeken. Alle heldendaden die een magere Deen in de Tour de France van 2007 verrichtte, waren voor spek en bonen.
Met de eindzege in Parijs voor het grijpen werd Michael Rasmussen door de directie van de Rabobankploeg op staande voet ontslagen. De reden: hij heeft gelogen over zijn verblijfplaats. Hij zei dat hij in Mexico was, maar in werkelijkheid zat hij bij zijn schoonfamilie in Italië.
Misschien was de magere Deen gewoon toe aan vakantie, wilde hij zich in alle rust voorbereiden op de gekte die hem in Frankrijk wachtte. Even geen gezeik aan zijn hoofd van officiële instanties. Bovendien wilde hij zijn schoonfamilie mogelijk de schande van een onaangekondigde dopingcontrole besparen.
Misschien ook heeft de magere Deen echt iets te verbergen.
Michael Rasmussen is tijdens deze Tour een keer of zestien op doping gecontroleerd. Telkens ging hij vrijuit.
Van held tot risée. Hoe zal hij zich voelen? Je de longen uit het lijf rijden, dag in, dag uit, nu al bijna drie weken lang. Zo dicht bij een jongensdroom zijn en hem dan zien vervliegen. Alsof liegen over je verblijfplaats automatisch betekent dat je het gebruik van stimulerende middelen toegeeft. In een rechtbank kom je met dergelijke bewijslast mooi niet weg, maar in de hedendaagse, overspannen wereld van het wielrennen word je zo aan de schandpaal genageld, al helemaal als je geen Fransman bent.
Michael Rasmussen moest uit de Tour verdwijnen. Omdat hij niet op doping, maar op een leugen betrapt is.
En wij maar denken dat heksenjachten iets uit de Middeleeuwen zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Het is erg moeilijk te volgen, voor Tour-leken als ik - en dat ligt niet aan de Middengolf of de BBCworldradio, zeg maar ;-]
Als het om leugens gaat dan had geen enkele renner nog kunnen meedoen in deze tour de farce
Een reactie posten