Verkiezingsgekte

Heel het bos hing vol verkiezingsposters, er was geen boom waaraan geen slagzin hing. 'Uw noten, onze zorg. Een paddenstoel voor iedereen. Handen af van de zwammenaftrek.' Dat soort dingen.

Het was kabouter Plompzak zwaar te moede. 'Wat moest hij daar nu tegenover stellen? Er was geen plakkaat groot genoeg voor de naam van zijn partij, laat staan dat er ruimte was voor een pakkende slogan.

Maar wat was dat? Er gingen trillingen door de grond. Gelukkig, daar kwam kabouter DD aan gewaggeld, als vanouds de zwaartekracht trotserend met haar pronte voorportaal.

'Joehoe,' riep ze, 'Plompje!'

Ze klonk gevaarlijk opgewekt. Zou ze weer een afwasborstel voor hem gescoord hebben of erger nog, een droogrek? Ze was verdorie de plaatsvervangend voorzitter en secretarieel medewerker van de BNITNZEGP#, ze zou zich met politiek bezig moeten houden! Kabouter Plompzak had zin om zijn muts tot ver over de ogen te trekken, maar dat deed hij natuurlijk niet, want hij was een gezonde kabouter en DD's boezem werd, hoe ongelooflijk het ook klinkt, met iedere stap nog steeds groter.

'Ik heb het!' riep ze.

O jee, dacht kabouter Plompzak, een bijpassend druipbakje voor bestek. Alsof hij bestek gebruikte.Hij kon de prammen nu bijna aanraken, zo dichtbij waren ze gekomen. De rest van kabouter DD volgde op gepaste afstand.

'Zeg het eens, DD,' zei kabouter Plompzak zo zakelijk mogelijk, want ze was tot stilstand gekomen en sinds een tel of twee gingen er fascinerende vibraties door het decolleté.

'Ik weet hoe we de campagne uit het slop kunnen trekken,'' zei kabouter DD en plantte de handen in de zij, waardoor haar voorgevel een vreugdesprongetje leek te maken.

'Hoe dan?' vroeg hij afwezig.

'Je gaat kwitteren, Plompje'.

'Kwitteren?'

'Ja,' antwoordde kabouter DD. 'Je vertelt gewoon aan iedereen waar je mee bezig bent. Dan krijg je volgers en die stemmen vast op je.'

'Maar ik zit de hele dag alleen maar op mijn paddenstoel!' wierp kabouter Plompzak tegen.

'Je moet toch wel eens niesen?'

Kabouter Plompzak knikte.

'Nou, dan kwitter je dat. Vinden de andere kabouters enig!

'Echt?

'Geloof me, Plompje. Kwitter wat je doet en je wint de verkiezingen.'

Zo gezegd, zo gedaan. Die avond kwitterde kabouter Plompzak voor het eerst. 'DD is langs geweest. Vanzelf even heerlijk met de kroonjuwelen gespeeld. Tevens is er een scheet ontsnapt. O ja, stem op mij morgen, dan krijg je duizend beukennootjes.'

#Bij Nader Inzien Toch Niet Zo'n Erg Goede Partij