Kabouter Plompzak kon zijn geluk niet op. Niet alleen was kabouter DD de afwas voor hem aan het doen, zodat hij vrij uitzicht had op haar indrukwekkende derrière, ook was hij tweede geworden bij de verkiezingen. Het had zelfs maar een haar gescheeld of hij was de winnaar geweest.
Er werd op de deur geklopt. Eigenlijk wilde kabouter Plompzak alleen maar op zijn paddenstoel zitten. Nou ja, af en toe even naar kabouter DD kijken dan. Nog eens werd er geklopt, harder nu. Wie waagde het? Hij kwam al moeizaam overeind.
'Ik doe wel even open, Plompje,' zei kabouter DD en sloeg de theedoek over de schouder, wat nooit eerder waargenomen naschokjes in het decolleté veroorzaakte. Reeds waren haar borsten op weg naar de deur. De rest van haar kwam zoals gewoonlijk op gepaste afstand voorbij.
Het bleek kabouter TNT met een brief van de ABP (Aller Beste Partij), de partij waartoe de BNITNZEGP (Bij Nader Inzien Toch Niet Zo'n Erg Goede Partij) volgens de aanzwellende geruchtenstroom in het bos veroordeeld was.
'Amice!' stond er in sierlijke letters. 'Of mag ik je Plomp noemen? Dat bekt wat lekkerder dan dat onsmakelijke Plompzak, vind je niet? Hoe dan ook, goed gedaan, kabouter! Muts af en zo. Van niets tot tweede partij van het bos. Dat doet niemand je na. Ja, ik, haha. Ik heb de ABP nog groter gemaakt en wederom ben ik erin geslaagd mijn partij de grootste van het bos te houden, zij het nipt, toegegeven. Maar er kan er maar één de eerste zijn. En dat ben ik dus, de kabouter die sneller lacht dan Lucky Luke zijn schaduw overhoop schiet, if you catch my drift. Kortom, Plomp, ouwe rukker, we moeten praten, jij en ik. Ik weet dat we lijnrecht tegenover elkaar staan qua beukennootjes. Maar daar komen we met z'n tweetjes in het belang van het bos vast wel uit. Zolang we maar niet onze plaats vergeten. De waarheid ligt in het midden? Eat my dust, loser. Haha, just kidding. De bosbevolking heeft zich uitgesproken. Ik ben de grootste. Zo is het nu eenmaal. Dus als je wilt maak ik je Magister van Paddenstoelenzaken. Dan lullen we verder nergens meer over. Nou, we spreken ons gauw, gabber. Maar eerst stuur ik kabouter Verkenner bij je langs, want ik ga met jouw welnemen op mijn gemak nagenieten van de overwinning. Dat zouden meer kabouters moeten doen, haha! Was getekend, kabouter Grijns.
'Amice? dacht kabouter Plompzak. Nog nooit was hij door iemand zo genoemd. Wat had dit nu weer te betekenen? Nog eens las hij het schrijfsel door. Toen wist hij het. Hij moest dit politiek aanpakken.
'Hé DD,' zei hij.
Ze had de afwas inmiddels hervat. Kabouter Plompzak vroeg zich af of er boskundige wetten bestonden voor de vibraties die door haar billen gingen, telkens als ze haar gewicht verplaatste.
'Grijns wil met me samenwerken.'
Kabouter DD draaide zich om, deed de truc met de theedoek weer en klapte verrukt in de handen, wat plaatselijk wederom onvermoede gevolgen had op de zichtbare delen van haar etalagemateriaal.
'Dolletjes,' riep ze uit, 'dan kun je me aan hem voorstellen!'
Kabouter Plompzak deed het nu toch echt: hij trok zijn muts tot ver over zijn ogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten