In mijn stoutste dromen

Dat ding doet het niet.

– Welk ding doet het niet, meneer?

Dat eh, ding.

– Kunt u iets specifiekers zijn, meneer? Voor hetzelfde geld bedoelt u een tapijtreiniger. En daar ga ik niet over.

Wablief?

– Laat u maar. Zullen we het weer over het ding hebben? Het ging net zo lekker.

Ik versta u niet.

– Ik zal wat harder praten, meneer. Het ding doet het dus niet. Wat zou het ding volgens u moeten doen?

Eh...

– Meneer, bent u daar nog?

Ja, jammer genoeg wel.

– Goed meneer. U en ik hebben één ding gemeen. We willen beiden erachter komen wat het ding is en wat het geacht wordt te doen, Eens?

Eh...

– Meneer, ik wil dat we deze kwestie klip en klaar hebben voor we verder gaan. Want als niet duidelijk wordt wat het ding is, kunnen we dit gesprek net zo goed meteen beëindigen. Dan blijven we in misverstanden hangen en daar heeft niemand wat aan.

Ik wil verdomme naar huis!

– Meneer, als u begint te vloeken ben ik gerechtigd om de verbinding te verbreken. Dan staat u hier morgenochtend nog en laat ik u nog naar de kassa lopen om het verschil bij te betalen ook. Dus gaat u me nu antwoord geven op een heel eenvoudige vraag: wat hoort het ding te doen dat het in uw beperkte wereld niet doet?

Ik begrijp de vraag niet.

– Goed, meneer. Laat het me zo zeggen. U heeft het over een ding dat het niet doet. Dat kunnen duizenden dingen zijn, Uw pacemaker, de autoradio, het leeslampje in de zonneklep, uw vrouw zelfs , want die ziet er voorzover ik het het kan bekijken inderdaad best wel als een ding uit. Kortom meneer, wat is het ding en wat doet het niet?

Hij gaat niet open!

– Hij, zegt u?

Ja. Dat ding.

– Tja meneer. Da's nou vervelend. U hebt het eerst over een hij en vervolgens over een dat. Het ding is taalkundig gezien onzijdig, Als u zegt dat hij niet open gaat, zijn we dus op zoek naar iets mannelijks. Heeft u een signalement?'

Kunt u hem niet gewoon open doen?

– Hem open doen? Stel dat we het inderdaad over een man hebben. Wilt u werkelijk dat ik in hem ga snijden?!

Laat u me alstublieft naar buiten.

– Nee, meneer. Ik zit al ver over de gemiddeld toegestane gespreksduur heen. Dus ga ik een punt achter dit gesprek zetten. Ik stel voor dat u goed nadenkt over het ding. Pas als u weet wat het is, mag u weer op de knop drukken en mij of mijn collega's lastig vallen. Nog een prettige dag!