Hij is dood.
Het is niet gegaan zoals hij het zich had voorgesteld. Hij verwachtte door een volgeling vermoord te worden. Maar hij stierf als een gewoon mens, door een hartstilstand, op het strand van een afgelegen eilandje in de Stille Zuidzee.
Het ging wel vaker over de dood toen hij leefde. De dood was een eitje, zei hij, niets meer dan een schakel naar een volgend leven. Zijn eigen dood zou de opmaat vormen voor een revolutie. Miljoenen en nog eens miljoenen zouden op bedevaart gaan naar de plaatsen waar hij op aarde had verwijld.
Hij beschouwde de geboorte van zijn ziel in het lichaam dat hij nu verlaten heeft als de grootste gebeurtenis in de spirituele wereldgeschiedenis. Met andere woorden, hij was meer dan Jezus, Mohammed en Boeddha, hij was de enige ware God. De val van de Berlijnse Muur hebben we aan hem te danken, in zijn eentje heeft hij de Derde Wereldoorlog voorkomen.
Hij laat ongeveer een meter boeken na, gevuld met zijn levensbeschouwing, die volgens Wikipedia niet bijzonder afwijkt van die van andere neohindoeïstische goeroebewegingen.
Adi Da Samraj alias Franklin Jones is dood en dat is geen wereldnieuws. Alleen een vergrijzend groepje gelovigen is in rouw gedompeld en maakt zich zorgen over de toekomst, niet alleen die van henzelf, maar vooral die van de mensheid.
Hij is dood, meer niet.
'Think less, fart more.'
Franklin Jones - 1939-2008
Geen opmerkingen:
Een reactie posten