'Kom dan schatje, bel me snel!' hijgde Chantal en verplaatste de kauwgom naar de andere kant van haar mond. 'Zo goed?'
'Nee, nee en nog eens nee,' mopperde de regisseur. 'Je moet er gevoel in leggen, verdomme!'
'Dat doe ik toch,' mompelde Chantal en blies een bel die toen hij knapte klonk alsof iemand in de handen klapte. Vet wel, dacht ze, zo meteen een sms-je sturen aan Sharon.
'Je bent de droom van iedere man,' vervolgde de stem in de koptelefoon, 'stel je voor dat ze, alleen van het horen van je zwoele stem, al bijna klaarkomen.'
Chantal giechelde en duwde met haar tong in de kauwgom, zodat er een vlies ontstond. Daarna blies ze een perfecte bel. Pets! Echt vet, dacht ze, dat geluid als hij knapte. Sharon moest dit gewoon weten. Chantal pakte haar mobieltje erbij. Ze stond toch met haar rug naar de regisseur toe. Die bleef intussen maar doorzagen.
'Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat mannen opgewonden raken van kreetjes op een bepaalde toonhoogte. Van dat fenomeen maken wij gebruik om eenzame mannen zover te krijgen dat ze ons 0900-nummer intoetsen.'
Ja ja, dacht Chantal, en maar dure woorden gebruiken en maar denken dat ze zo indruk konden maken. Mooi niet, loser.
'Blln blzn in stdio egt vet!!!!!!' sms-te ze.
'Dus doe me een lol, Chantal. Zeg het alsof je het zelf gelooft. Je bent al nat, je wilt niets liever dan een machtige roede in je schede.'
'In mijn wat?!' vroeg Chantal kauwend. Waarom antwoordde Sharon niet? Zeker weer aan het slettebakken op msn.
'Een dikke pik in je nauwe kutje dan.'
Chantal glimlachte, stopte de kauwgom achter een kies en haalde diep adem.
'Kom dan schatje,' kreunde ze, 'bel me snel!'
Het bleef stil in de koptelefoon.
'En?' vroeg ze, alweer kauwend.
'Perfect,' zei de regisseur, 'ik heb er zelf een stijve van.'
Chantal blies nog een bel. Pets!
'Krijg ik meer als je hem er even in mag stoppen?' vroeg ze, draaide het hoofd naar de regisseur en tuitte haar lippen rond de microfoon.
'Veel meer,' klonk het hees in de koptelefoon, 'misschien wel een Breezer.'
Ze nam de microfoon helemaal in haar mond, keek hem toen recht aan.
'Kom dan schatje,' steunde ze, 'neem me... Snel!'
Ze moest hem helpen, de stumper, met haar hand, om die schede van hem te vinden. Zo machtig was zijn roede trouwens ook niet, dacht Chantal kauwend, terwijl ze zich als een hond door hem liet berijden en zijn gehijg de studio vulde. Gelukkig, daar piepte haar mobieltje. Focking hell, Sharon had nieuws over Achmed en Veronica!
Ze keek over haar schouder, naar het rode hoofd van de regisseur.
'Komt er nog wat van?' kauwde ze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten