Vurig weekeinde

Als ik zaterdag rond tweeën het huis verlaat, heeft een zwarte wolk bezit genomen van de hemel boven Nijmegen. Op straat stopt eenieder waarmee hij of zij bezig was en staart verwonderd omhoog.

In de bus lijkt het te zoemen. Alle passagiers zijn bezig met speculeren en dat schept een band. Iedereen raakt in gesprek.
‘Het zijn vast geen woonhuizen,’ hoor ik, ‘dan zou er niet zoveel rook zijn.’
‘De kleur ook,’ zeg ik tegen mijn buurman, ‘het is vast een bedrijf. Hopelijk komen er geen giftige gassen vrij.’
Dat hoopt hij ook.

Als de bus de Graafsebrug oversteekt en de busbaan in rijdt, hebben we een majestueus uitzicht op het spektakel. De brand is verder weg dan ik gedacht heb en is verdacht dicht in de buurt van de Klok Logistics, waar ik het afgelopen jaar de handjes heb laten wapperen. Zou die tijdbom dan toch? grap ik in gedachten. Er zijn geen vlammen te zien. Wel een enorme rookkolom die dankzij de harde wind richting de Waalkade wijst. Aan de voet kolken allerlei schakeringen zwart, alsof de duivel er soep kookt.

Ook in de trein gaat het over niets anders. Iedereen zit aan de ruit geplakt en praat met elkaar. Boven de brand cirkelt, als een mug, een politiehelikopter boven de plaats des onheils. Vanaf de Waalbrug weet ik het zeker: de Klok Logistics staat in de fik. Maandag zit zuidelijk Nederland zonder woningtextiel. Ik hoop dat de sorteermachine sneuvelt, dat zou nog een geluk bij een ongeluk zijn.

Zondagmiddag rond een uur of vier. Ik stap het stationsplein op en de lucht boven Nijmegen is vervuld van het gehuil van sirenes. Ik zie ook waarom. Pal voor mijn ogen verrijst een groot, grijs uitroepteken. Ik ben er eerder bij dan de hulpdiensten en kan de brand in het leegstaande Chinese restaurant van dichtbij bekijken. De wind staat van me af en ik geniet van de warmte op mijn gezicht en het vlammenballet dat voor mijn ogen opgevoerd wordt. Als ik later groot ben, wil ik een open haard, bedenk ik me. Opvallend snel zijn er ineens heel veel omstanders. Vuur, eens wat anders op een koopzondag! Her en der worden grappen gemaakt over geroosterde Oosterse lekkernijen. De hens erin, ja gezellig!

De conclusie is duidelijk: brand speelt iets klaar wat NEC maar niet voor elkaar weet te krijgen, ondanks de overwinning vandaag op FC Utrecht. Brand verbindt mensen van alle gezindten, brand verbroedert. Ik stel voor dat Nijmegen een stadspyromaan benoemt.