Dames en heren, welkom in de uitzending. Nu de R alweer een tijdje in de maand zit hebben we een bijzondere gast voor u, iemand die we zelden te spreken krijgen. Helemaal overgekomen uit Newfoundland, de rukwind, uw applaus!
– 'Laat die open doekjes maar zitten.'
Maar waarom, het is toch fijn om zo warm ontvangen te worden?
– 'Niet als je eigenlijk geen bestaansrecht hebt.'
Pardon?
– 'Weet u, het is op zich al vervelend genoeg om voor een soort wind aangezien te worden. Datzelfde woord gebruiken jullie mensen immers voor flatuleren. Zou u het fijn vinden met zulke onwelriekende zaken te worden verward? Nou dan. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de associatie met bepaalde seksuele handelingen. Het woord 'rukwind' zou zelfs uitgelegd kunnen worden als een uitnodiging tot onanie!'
Ik begrijp het. Als rukwind ziet u natuurlijk neer op eh, scheetjes.
– 'Dat jullie die vreselijke scheten winden noemen is nog te billijken, al is het veel te veel eer. Erger is dat mijn collega's en ik niet doen wat de naam belooft.'
Leg uit, ik zit op het puntje van mijn stoel en de toeschouwers thuis ongetwijfeld ook.
– 'Het werkwoord 'rukken' houdt een trekkende beweging in. Dat doen we niet. Uit principe stoten we alleen maar. De rukken die u voelt zijn de schuld van de luchtdruk.'
Juist ja. Wat nu?
– 'Heel eenvoudig. Jullie halen rukwind uit de VanDale en brengen ons onder bij windstoten.'
Want anders?
– 'Anders krijgen jullie storm in oktober.'
Dames en heren, u hoort het, de komende weken krijgen we ongetwijfeld met onstuimig herfstweer te maken. Tot de volgende keer, als we u trakteren op een indringende reportage over radijsjesteelt in Burkina Fasso!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten