Regels zijn regels

'Met Alfons D. Jansen van de afdeling Naleving. Ik bel even om een gevalletje P-391 te melden.'
'Ja, ik wacht even.'

'P-391, inderdaad.'

'Goedemorgen, met Jansen van Naleving. Ik heb hier een drokkelwals die duidelijk niet op de wettelijke wijze voorzien is van een plofgenerator.'
'Wat zegt u? Nee, het is niet zo dat de plofgenerator ondeugdelijk bevestigd is. Er is zelfs helemaal geen plofgenerator aanwezig. Ik heb er het handboek op nageslagen. P-391. Zonder twijfel. Vandaar mijn belletje. Dus als u enige urgentie in mijn stem hoort, zal ik u geen ongelijk geven.'
'Wat? Ja, ik heb een moment, zij het nauwelijks.'

'Met wie spreek ik?'
'Juist. Dan lijkt u me de aangewezen persoon. Ik wil melding doen van een geval P-391. Het is eh, dringend zo langzamerhand, want ik word de hele tijd doorverbonden, terwijl de tijd voortschrijdt. Ik bedoel, P-391, het absolute worst case scenario, de moeder van alle nachtmerries.'
'Ja hoor, ik heb een ogenblik. Het is de vraag of dat voor de mensheid geldt, maar ik wacht wel weer even.'

'Met wie? Sorry, ik zou worden doorverbonden met de afdeling Beslissingen.'
'Wat nou weg bezuinigd? Ik sta hier oog in oog met een onbeveiligde drokkelwals, de toekomst van ons land staat op het spel! Ik wil nu een bevoegd iemand spreken. Maintenant. Jetzt. Right now.'
'Ja hoor, ik gooi er nog een momentje tegenaan, beltegoed zat.'

'Met de secretaris-generaal zelf? Dat treft. P-391, mevrouw, moet ik nog meer zeggen?'
'O, u bent zijn secretaresse, ik verstond u niet goed, mijn excuses. Ik zal er geen doekjes om winden. Het is van het grootste belang dat u me met uw baas doorverbindt. En wel nu. Ik sluit niet uit dat u er een lintje voor krijgt.'
'Natuurlijk heb ik een momentje mevrouw! Intussen vergaat de wereld, maar wat kan u dat schelen?'

'Hallo? Hallo?'

'Sorry, u valt steeds weg.'

'O, u staat op de golfbaan! Met Alfons D. Janssen van Naleving. Ik wil uw swingende bestaan niet door de war schoppen hoor, maar we hebben dus een geval P-391 op de fairway liggen als het ware.'

'Hallo? Hallo? Ah, daar bent u weer. De P van Pieter en dan 3, 9, 1.'

'Nee, niet de Pieter-Bas van de cricketclub. Het is ernst, excellentie. Er moet iets gebeuren. En snel ook. Anders is het te laat.'

'Wat zegt u, meteen doodschieten?'
'Die arme mensen weten niet eens wat een plofgenerator is. Ze hebben misschien kinderen thuis. En trouwens, het zou niets oplossen. Want hoe moet het met die onbeveiligde drokkelwals?'

'Oké, eerst martelen.'


Exact acht maanden, drie dagen, vier uur en negentien minuten later verspeelde Alfons Desiderius Janssen zijn pensioenrechten, omdat hij tot driemaal toe verzuimd had het formulier MZ-11391 op de adequate wijze in te vullen.