Natuurlijk ben ik boos. Maar ik heb geen zin om mee te huilen met de wolven in het bos. De bezuinigingen op de cultuur? Die boekhouders in Den Haag gaan hun geheiligde populistische gang maar.
Waar ik me meer zorgen over maak is de manier waarop over kunstenaars wordt gedacht. Dat ze met de rug naar de mensen staan en met de knip richting subsidies en zo.
Iedereen mag denken wat hij wil, laat dat duidelijk zijn. Zet kunstenaars voor mijn part weg als profiteurs, maak er de nieuwe Marokkanen van tot u een ons weegt.
Maar vergeet alstublieft nooit dat kunstenaars voor hun passie hebben gekozen, ook al houdt dat in dat ze van de ene antikraakwoning naar de andere trekken om het bestaan een beetje vol te kunnen houden.
Kunstenaars betalen ook belasting. Ze nemen een doorgaans karig bestaan voor lief omdat ze hun hart volgen. In de Bijbel staat dat het een zonde is om je licht onder een korenmaat te schuiven, met andere woorden, het is je menselijke plicht om je talenten te ontplooien.
Onweerlegbaar feit: kunst maakt het leven leuker dan geld.
Helaas kijkt niet iedereen verder dan zijn neus lang is. De ME hakt er lustig op in zodra kunstenaars het lef hebben om hun ongenoegen over de bezuinigingen iets te lawaaierig te uiten.
'Doe iets nuttigs', blaat de buitenwacht, 'verdien geld!'
Daar zijn de kunstenaars nou juist naarstig mee bezig, net als iedereen. Alleen hebben ze iets gemeen met politici. Ze zijn het contact met het volk kwijt geraakt. Hun fout, toegegeven. Kunstenaars mogen best iets aan hun PR doen, de kloof tussen hen en 'de anderen' moet gedicht. Tot het zover is, kunnen ze blijkbaar genadeloos in een hoek worden gezet, net zoals Marokkaanse jongeren.
Kutkunstenaars?
Welnee, gewoon medemensen die het leven kleur geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten